Problem davranışların bir kısmı gelişim sürecinin bir parçası olmakla birlikte gelişim süreci sonrasında da sıklıkla devam ediyorsa problem olarak değerlendirilmektedir.

Diğer taraftan çocuğun sosyal ve duygusal gelişim sürecinin sağlıklı gerçekleşebilmesinde aile önemli bir etkendir. Aile ve ailenin bulunduğu sosyal çevreye ilişkin faktörler çocuğun olumlu ya da olumsuz davranış biçimlerini kazandırmaktadır.

Eşler arası problemler ve bu problemlerin boyutları, boşanma, anne ya da baba yoksunluğu, anne baba tutumları ve anne babanın çocukla iletişim biçimi, cinsiyete göre farklı davranış biçimleri ailenin etkisinde kaldığı kültürel özellikler çocuklardaki problem davranışların boyutunu belirleyebilmektedir.

Problem davranışlarla başa çıkmak için öncelikle çocuğun aile ile olan ilişkilerinin düzenlenmesi gerekmektedir.

Davranış eğitimini geliştirmek için, önleyici açıklamalar yapmak, yaptığı davranışın nedenin düşünmek, dikkatini başka yere çekmek, ödül veya ceza verilerek seçme hakkı tanıma ve davranışın sonucunu yaşamasını sağlamak.