Nörogelişimsel bir bozukluk olarak değerlendirilen “Özgül Öğrenme Güçlüğü”, uygulanan standart testlere göre, bireyin zekâ düzeyi normal ya da normalin üzerinde olmasına ve aldığı eğitime rağmen; okuma, yazma, okuduğunu anlama veya matematiksel yeteneklerin kazanılmasında belirgin düzeyde güçlüklerle tanımlanan bir bozukluktur (APA, 2000). Benzer bir tanımla Özgül (özel) öğrenme güçlüğü (ÖÖG) dinleme, konuşma, basit okuma, anlama, aritmetik hesap yapma, matematiksel mantık kurma ve yazılı anlatımda bozulma ile giden bir takım basit işlevlerde bozulmayı ifade eden bir bozukluktur. Hastanelerde çocuklar için düzenlenen özel gereksinim (ÇÖZGER) raporlarının tanı kısmına ise “Özgül Öğrenme Güçlüğü” için genellikle “Skolastik Becerilerde Karma Tip Bozukluk” olarak yazılmaktadır. Her iki tanımda bize gösteriyor ki özel öğrenme güçlüğü olan çocuklar da zihinsel gerilik kesinlikle yoktur. Diğer bir ifadeyle yaşıtlarına göre çocuğun zekâsı normal ya da normalin üstündedir. Buna rağmen akademik açıdan gerilik (ders başarısızlığı) göstermektedirler.

Peki ne etkili oluyor da bu çocuklar zekaları normal ya da normalin üstünde olmasına rağmen akademik açıdan gerilik (ders başarısızlığı) yaşıyorlar?

• İlk yaklaşıma göre, aslında bozuk görsel algı ve motor alanındaki gecikmelerin öğrenme problemlerine neden olduğu savunulmaktadır. Yani beyin temelli (merkezi sinir sistemindeki) algı ve motor sorunların ya da işlevsizliğin, öğrenme sorunlarının nedeni olduğunun öne sürülmüş olmasıdır. Örneğin bir çocuğun geometrik şekilleri iyi derecede kopyalayamaması
• İkinci yaklaşıma göre, öğrenme güçlüğünün ve akademik başarısızlığın nedeni dil ve işitme alanındaki sorunlar neden olmaktadır. Yani, söz dizimi, anlama ve dilin doğru kullanımı gibi dilin farklı alanlarındaki sorunlar neden olmaktadır.
• Üçüncü yaklaşıma göre, bireysel eğitim ve özel eğitim tekniklerinin bireyler üzerinde etkileri ve sonuçlarına odaklanılmamış olmasından kaynaklanmaktadır. Yani öğrenme güçlüğü yaşayan çocukların eğitim programlarının çocukların gereksinimlerini karşılayacak şekilde hazırlanmamış olması akademik başarısızlığın (ders başarısızlığının)  nedeni olarak görülmektedir.
• Dördüncü yaklaşıma göre, öğrenme güçlüğü olan çocuklar, yaşadıkları bilişsel ve duygusal sorunlardan dolayı, okulda yapmaları gereken görevleri veya ödevleri planlayamama ve yürütememeleri neden olmaktadır.
• Beşinci yaklaşıma göre ise, çocuğun nörolojik temelli sorunları (sinir sistemi ve beyin yapısı ve işleyişi)  öğrenme güçlüğüne ve akademik başarısızlığına sebep olmaktadır.

Tüm bu yaklaşımları bütüncül bir bakış ile ele alırsak,  “Özgül Öğrenme Güçlüğünün” genetik riski, çevresel risk faktörlerini, gelişimsel özellikleri ve bilişsel yeteneklerdeki (özellikle çalışma belleği ve işlemleme hızını ilgilendiren) yetersizlikleri içinde barındırdığını ve nörogelişimsel bir sorun olduğunu söylemek mümkündür. Tıbbi tanımlamada ve klinik değerlendirmelerde öğrenme güçlüğü yaşayan çocuklar üç grupta ele alınmıştır. Bunlar, okuma bozukluğu (Disleksi), yazma bozukluğu (yazılı anlatım bozukluğu) (Disgrafi) ve matematik bozukluğu (Diskalkuli) olarak gruplandırılmıştır (APA, 2013).

Hem okul çağındaki hem de okul öncesi dönemde ki çocuklarda Özgül Öğrenme Güçlüğünün birçok belirtisi bulunmaktadır. Bu belirtiler dil, algı, kavram, motorkoordinasyon, bellek, dikkat-konsantrasyon, sıralama, organizasyon, duygusal-sosyal alanlarda karşımıza çıkmaktadır.